საბჭოთა კავშირის დაშლა 1991 წელს დაიწყო უპრეცედენტო პოლიტიკური ტრანსფორმაციების დასაწყისი თხუთმეტ ახლად დამოუკიდებელ სახელმწიფოში. ეს ყოვლისმომცველი კვლევა იკვლევს ფილოსოფიურ საფუძვლებს, რომლებიც საფუძვლად უდევს დემოკრატიზაციის პროცესებს პოსტ-საბჭოთა ქვეყნებში, განსაკუთრებული ყურადღებით იმაზე, თუ როგორ იქონია გავლენა დემოკრატიის სხვადასხვა თეორიულმა მიდგომებმა ინსტიტუციურ განვითარებაზე. კვლევა იყენებს შედარებით მეთოდოლოგიას ბალტისპირეთის ქვეყნების, ცენტრალური აზიის რესპუბლიკებისა და აღმოსავლეთ ევროპის პოსტ-საბჭოთა ქვეყნების, მათ შორის საქართველოს, უკრაინისა და მოლდოვის შემთხვევების ანალიზისთვის. კვლევის ძირითად სფეროებში შედის ლიბერალური დემოკრატიული იდეალებისა და ტრადიციული ავტორიტარული მმართველობის სტრუქტურების შორის დაძაბულობა, სამოქალაქო საზოგადოების როლი დემოკრატიულ ტრანზიციაში და გარე გეოპოლიტიკური ზეწოლის გავლენა შიდა პოლიტიკურ განვითარებაზე.